کوچینگ در روانشناسی

• بهبود روابط فردی
• تاثیر بر روی ارتباط موثر که از خانواده شروع می شود و به افراد دیگر ختم می شود
• افراد مراجعه کننده می توانند به طور مستقل و به عنوان یک کوچ،  کسب و کار خود را شروع  و حرفه ای کار کنند.
• میتوانیم از دانشی که میگیریم در کنار کوچ در کسب و کار خودمان استفاده کنیم.

کوچینگ دانشی است  که از طریق درمانگر به مراجعه کننده داده می شود به بینش فرد را به دیدی عمومی  تبدیل می کند و این گونه کوچینگ می تواند به افراد درمانگر کمک بسیار معناداری کند.

اصول اخلاقی بسیار زیادی در ICF وجود دارد و این اصول در FCA هم به صورت زیر کاملا رعایت می شود:

در این فرایند هیچ گونه قضاوت کردن دیگران وجود ندارد.  نباید مراجعه کننده کاملا کنترل شود بلکه باید در یک مسیری بسیار لذت بخش وکاملا آزادانه قرار گیرد و همه راه حل ها از درون خود او سرچشمه می گیرد.  بین کوچ و فرد مراجعه کننده قرار داد هایی کاملا اصولی بسته می شود که به وسیله ی آن ها فرد مراجعه کننده متوجه حد و حدود و اختیارات فرد کوچ می شود.

روانشناسان طبق شرایط و مسائلی که قرار دارند از راهکار های بسیار خوب درمانی متفاوتی استفاده می کند.  در کوچینگ هم مدل های بسیار مختلفی وجود دارد و کوچینگ نیز مدل اختصاصی به فرد خودش را دارد. برای یک فرد کوچ چیز مهم تر از هدف وجود دارد و آن هم مسیر اجرای این هدف می باشد چرا که همه تغییر و تحولات در این مسیر اتفاق می افتد و کشف می کند تا فرد به اهدافش برسد.

اولین جرقه های استفاده از متد های روانشناسی در کوچینگ بر می گردد به سال های 1920 میلادی. گریفیث در سال 1926 مکالمه ای با عنوان روانشناسی کوچینگ منتشر کرد. او اولین روانشناسی آمریکا بود و در به کارگیری روانشناسی در کوچینگ پیش قدم شد.